fief vör twölf

Brake Fief  vör twölf

 

Greta un Luisa hebbt seggt, dat is fief vör twölf mit us Klima. Se verlangt vun us, dat nich so veel  CO² inne Luft blast ward, dat dornich so veel Köhl verbrennt ward. Greta seilt över den Atlantik un  snackt för de UN in New York, seilt trüch fun Chile.

De meis junge Lüe gaht Freedags op de Straat, lat den Ünnericht susen un fördert den Staat un us op, us Art to leven op nu änner söllt. Inne Narichten seht wi dat grote Füer in Australien, de Dröchde hett allns kaputt un hätt veeles afstarben laten.
Wenn man dör de Gegend mit Rad fohrt, süht man dat, ober ok dat, wat de Müüs vör Schaden mokt.  Dat all wart sik verholen, dor bin ik mi seeker, aver wenn man bedenkt, wie us Grotöllern dormit klor keemen, gevt dat veele Ünnerscheede. As inne 50er Johrn de Peer afschaft wurn, de Trecker op de Buereen kemen, weer dat vör veele een körperliche Erleichterung. Aver de Knechten un Deenstmägde güngen wech. Se güngen in de Industrie.

Düsse Entwicklung un de wirtschaftliche Opschwung, dat Wirtschaftswunner, güng vöran. Dat düsse Tied meis 50 Johr duerte, weet Greta nich. Woher ok, Vadder is Ünnernehmer, Mudder is Opernsängerin. Fördern kann man veel, aver dat Hüt und dat wat to moken is, is doch wichtig.

„Fossile Brennstoffe“ sünd dat haupt, wenn dat um Energie geiht, und dat Atom dat in de Kraftwerke för Strom sorgen deit. Na Fukushima/Japan hett Dütschland beslaten, dor ut tostiegen. Ik meen dat weer överhastet. Atom – Energie weer CO² frii. De Politik is jümmer een Platz för de Lobbyisten ween.
In Brasilien is een, de den Regenwald afbrennen lät, in de USA sorgt Esso un anner grote Konzerne davör,dat man Öl ut Ölschiefer winnt, een Schwienkram sünnerglieken, in China wart allens den Fortschritt, dat Streven na Macht, dat gewinnen vun Energie ünnerbottert.
De Inder sünd de grötsten Stahlmakers. Bangladesch is de grötste Afwrackwerft op de Welt. Wenn ik denn de junge Lüe hören do, de so gorkeen Ahnung hebbt, sik dorto beropen föhlt, anner Lüe to bevörmunden, dann begriep ik eerst, wat scheef löpt. De Bispill, de ik seggt hef, schert sik een Schiet üm de Umwelt.

Se hört un leest fun CO², Plastik, vergeet dorbi, wat wieder weg passeert.

Wenn Mudder in Madagaskar Eeten kokt, is dat Ries un Gröntüch, dat Füer is ut Holtköhl. Dat koopt se fun jungen Mann, de hett Eukalyptusholt to Holtköhl mokt. Ob dorbi wull CO² friesett wurn is? Ik behaupt mol: Ji junge Lüe hebbt keen Ahnung, wi dat in de Welt daher geiht.

Worum geiht man nich bi uns un  seggt, so wi 1974,an düsse Sündage, dor wart keen Auto föhrt? Worum is fleegen so billig? Worum seggt man de Autoindustrie nich, dat se Motoren buut de weniger Sprit brukt?

Ganz seeker weet wi all, dat use Ort to leven „Emissionen“ fri setten deit. De Bispill, de us Klimamahner optellt, is woll richtig. Jedeen kann wull wat dorbi doon, de CO² Ausstoß minner to moken.
Awer hört op to blaren un us vörtosmieten, dat wi de gröteren  Swienjacks sünd. Wenn ik seggen do, dat düt „gefährliche Halbwissen“ dorto föhren deit, dat son Thema to Hysterie föhren deit, ligg ik wull richtig.