Wat so'n Been in Lewen mitmaken mutt!

Edewecht / In us Ammerland Jan Oeltjen liggt mit 'n slimm Been up 't Bett. He hett sik in 'n rusterigen Nagel ritscht. Dat is fürig wurn un nu sütt 't  ut, as wenn dr de kole Brand tokamen is. 
Dokter Jassen mööt dr her.
"Dat sütt ja slimm ut!" meent he. "Wenn 't wiederlopen deit, is 't mit di vörbi, is doch woll dat Beste, wi nehmt dat Been af."
Man Jan Oeltjen will dr nix van wäten. He hett ok Glück dorbi. Dat Been bätert sik.
Na twee Maand kann he al wedder lopen. Ja, he arbeit 't al wedder.
Do passeert em bi 'n Huusrichten 'n Unglück. Een Tau, wo man 'n Spaarn mit ruptakelt, ritt, de Spaarn fallt dal, Jan kummt dr unner. Sin Been is braken.
Dokter Janssen mutt dr wedder her. He bekickt sik den Schaden un meent:
"Tscha, Jan! So is dat! Harr 'k di domals dat Been afnahmen, denn harrst du 't nu nich bräken kunnt!"

Överlevert

Woortverklaaren:
rusterigen=rostrigen; ritscht=geratscht; fürig=feurig; kole Brand=Blutvergiftung; twee Maand=zwei Monate; Spaarn=Sparren (Balken) f. d. Dachstuhl; ruptakelt=hochziehen;